مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۸۹
۱
ای دل تا ریش و خسته میدارندت
دیوانه و پای بسته میدارندت
۲
مانندهٔ دانهای که مغزی داری
پیوسته از آن شکسته میدارندت
تصاویر و صوت
نظرات
کمال داودوند