مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۸۹۵
۱
سوگند همی خورد پریر آن ساقی
میگفت به حق صحبت مشتاقی
۲
گر باده دهم به شهری و آفاقی
عقلی نگذارم به جهان من باقی
تصاویر و صوت
نظرات