مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۹۴۳
۱
گوئی که مگر به باغ رز رشتهامی
یا بر رخ خویش زعفران کشتهامی
۲
آن وعده که کردهای رها مینکند
ور نی خود را به رایگان کشتهامی
تصاویر و صوت
نظرات