مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۹۴۴
۱
کی پست شود آنکه بلندش تو کنی
شادان بود آنجا که نژندش تو کنی
۲
گردون سرافراشته صد بوسه زند
هر روز بر آن پای که بندش تو کنی
تصاویر و صوت
نظرات