مولانا

رباعی شمارهٔ ۲۱۲

۱

این فصل بهار نیست فصلی دگر است

مخموری هر چشم ز وصلی دگر است

۲

هرچند که جمله شاخ‌ها رقصانند

جنبیدن هر شاخ ز اصلی دگر است

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

کمال داودوند

۱۳۹۷/۰۴/۰۵ - ۰۹:۲۶:۰۸

7905

محسن جهان

۱۴۰۱/۰۱/۱۳ - ۰۴:۱۸:۳۱

مولانا در این اشعار به زیبایی ضمن توصیف فصل بهار از وجود نیرویی پنهان در این تحول طبیعت سخن می‌گوید. می‌فرماید، این فصل بهار و تغییر طبیعت نوید دهنده تحولی دیگر می‌باشد، به همان صورت که خماری و مستی درونی هر باشنده ای حاکی از نوعی اتصال به منبع انرژی سرمدی الهی است.و هر چند  که درختان و بوستان‌ها در حال شکوفایی در این فصل هستند، ولی جنبش حتی هر یک از اجزا  این طبیعت شاهد بر وجود اراده و عزم ماورایی می‌باشد.