مولانا
رباعی شمارهٔ ۲۱۹
۱
ای هرچه صدف بستهٔ دریای لبت
وی هرچه گهر فتاده در پای لبت
۲
از راهزنان رسیده جانم تا لب
گر ره ندهی وای من و وای لبت
تصاویر و صوت
نظرات