مولانا

رباعی شمارهٔ ۲۲۰

۱

ای همچو خر و گاو که و جو طلبت

تا چند کند سایس گردون ادبت

۲

لب چند دراز می‌کنی سوی لبش

هر گنده دهان چشیده از طعم لبت

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

کمال داودوند

۱۳۹۷/۰۴/۱۲ - ۱۶:۳۷:۵۴

4721

مهدی قناعت پیشه

۱۳۹۸/۰۲/۲۸ - ۱۱:۱۴:۳۸

ای همچو خر و گاو که و جو طلبتتا چند کند سایس گردون ادبتلب چند دراز میکنی سوی لبشهر گنده دهان چشیده از طعم لبت

مهدی قناعت پیشه

۱۳۹۸/۰۲/۲۸ - ۱۱:۳۱:۴۲

ای انسانی که هنوزهشیار نشده وچون حیوان هنوز خود را نشناخته،است،تا کی سرکشی میکنی و خلاف نظام خلقت میپیمایی و هرچه چرخش گردون و نظم عظیم قوانین حق تو را اصلاح مینماید،تو به راه خود ادامه میدهی وبه هر راهی میروی و خدا را نیز می جویی! (گنده دهان ...انسانی که به تکلیف و راهی مقید نیست) هرکار و راه اشتباهی میرود و راه و چاه نمیشناسد.

مهدی قناعت پیشه

۱۳۹۸/۰۲/۲۸ - ۱۱:۳۲:۳۰

ای انسانی که هنوزهشیار نشده وچون حیوان هنوز خود را نشناخته،است،تا کی سرکشی میکنی و خلاف نظام خلقت میپیمایی و هرچه چرخش گردون و نظم عظیم قوانین حق تو را اصلاح مینماید،تو به راه خود ادامه میدهی وبه هر راهی میروی و خدا را نیز می جویی! (گنده دهان ...انسانی که به تکلیف و راهی مقید نیست) هرکار و راه اشتباهی میرود و راه و چاه نمیشناسد

محسن ، ۲

۱۳۹۸/۰۲/۲۸ - ۱۶:۰۱:۴۸

ای همچو خر و گاو که و جو طلبتتا چند کند سایس گردون ادبتلب چند دراز میکنی سوی لبشهر گنده دهان چشیده از طعم لبتمولوی جان ، کاش تو نیز زبان در دهان می گرفتی و این چنین رباعی نمی گفتی ، یا از الفاظ بهتری استفاده می کردی، این چه ادبیاتی ست؟

نمایش بیشتر