مولانا

رباعی شمارهٔ ۲۲۶

۱

باران به سر گرم دلی بر میریخت

بسیار چو ریخت چست در خانه گریخت

۲

پر میزد خوش بطی که آن بر من ریز

کاین جان مرا خدای از آب انگیخت

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

مهدی قناعت پیشه

۱۳۹۸/۰۲/۲۳ - ۲۲:۲۱:۰۶

چو باران بر سر دلی گرم زیاد بارید،دل به درون خانه اش گریخت و مرغابی شاد وپرزنان میخواهدکه باران براو بباردکه هم جنس آب است.خداوند نیاز هر موجود با نحوه وهدف خلقت او را یکی ویا در یک مسیر قرارداده است.