مولانا

رباعی شمارهٔ ۲۳۷

۱

با هستی و نیستیم بیگانگی است

وز هر دو بریدیم نه مردانگی است

۲

گر من ز عجایبی که در دل دارم

دیوانه نمی‌شوم ز دیوانگی است

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

شقایق عسگری

۱۳۹۷/۰۵/۲۷ - ۱۶:۵۷:۴۹

ای کاش میدونستم چه عجایبی در دل داری اما اجازه بازگو کردنشو نداری!

احسان

۱۳۹۷/۱۰/۱۷ - ۰۸:۱۱:۵۴

آخرت پارادوکس

مهدی قناعت پیشه

۱۳۹۸/۰۲/۲۴ - ۱۴:۴۹:۳۶

یکی از عجایبش همین قدرت تشخیص حق و باطل در تمام امور و علوم و اینکه کسی بتواند چنین موزون و زیبا با استفاده از حقیقت اینهمه متفاوت و گوناگون ولی در یک مسیر و با کنایه و رمز و بدون تناقض ...مولانا خود وتوان متفاوتش نشانه رسیدن است و تا راهی به تفاوت میزان تفاوت مولانا با انسانی معمولی را آن هم در مسیر صحیح خود تجربه نکنیم همانطورکه او تجربه کرده، دنیا مکان بهتری برای بسیاری نیست