مولانا
رباعی شمارهٔ ۲۴۵
۱
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
بردوخت مرقع از رگ و از پوست مرا
۲
تن خرقه و اندر آن دل من صوفی
عالم همه خانقاه و شیخ اوست مرا
تصاویر و صوت
نظرات
بیلال مه لا عه بدوڵا