مولانا

رباعی شمارهٔ ۲۵۶

۱

بیرون ز جهان و جان یکی دایهٔ ماست

دانستن او نه درخور پایهٔ ماست

۲

در معرفتش همین قدر می‌دانم

ما سایه اوئیم و جهان سایه ماست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

مرادی

۱۳۹۵/۰۳/۱۲ - ۱۳:۳۹:۳۶

در معرفتش همین قدر «می» دانم / به گمانم درست است چرا که در شکل کنونی وزن رباعی افتاده است

محمد

۱۳۹۶/۱۰/۲۷ - ۰۳:۱۰:۰۲

"ما سایه اوئیم و جهان سایه ماست"بنابراین اگر ما نباشیم ،جهانی نیست ؛و اگر خدا نباشد ، مانیستیم .یک حقیقت مطلق وجود دارد و آن خداست "لا اله الا الله"بنابراین به هر سو بنگریم باید خدا را ببینیم"فاینما تولوا فثم وجه الله"؛در غیر اینصورت مشرک هستیم.

محسن

۱۳۹۷/۱۰/۲۰ - ۲۱:۲۱:۴۶

به نظرم مصرع سوم از لحاظ وزن با شعر هماهنگ نیست بعد از کلی تحقیق به این شعر رسیدم شاید درست باشهبیرون ز جهان و جان یکی دایه‌ی ماستدانستن او نه درخور پایه‌ی ماستدر وادی معرفت همین قدر بدانما سایه اوئیم و جهان سایه ماست

نِیِستان

۱۳۹۸/۰۱/۲۹ - ۱۳:۰۲:۴۷

”در معرفتش همین قدر میدانم”ما سایه اوئیم و جهان سایه ماست❋نسخه استاد بدیع‌الزمان فروزانفر ❋با سپاس فراوان از دست اندرکاران گرامیسایت ارزشمند گنجور

شمس

۱۳۹۸/۰۸/۱۷ - ۱۶:۲۲:۱۴

در معرفتش همینْ‌قَدر دانم «من» درست استدر مصرع اول بیت دوم من از قلم افتاده

نمایش بیشتر