مولانا

رباعی شمارهٔ ۲۵۹

۱

تا با تو ز هستی تو هستی باقیست

ایمن منشین که بت‌پرستی باقیست

۲

گیرم بت پندار شکستی آخر

آن بت که ز پندار برستی باقیست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

حسن گائینی

۱۳۹۵/۱۱/۲۹ - ۰۷:۰۹:۱۰

مصرع آخر در کتاب مکتب شمس چنین آوردهتا با تو ز هستی تو هستی باقیستایمن منشین که بت‌پرستی باقیستگیرم بت پندار شکستی آخرآن بت که ز پندار پرستی باقیستمولانا

s.Ali

۱۳۹۹/۰۳/۰۱ - ۰۷:۲۰:۴۷

مصرع آخر اینطور که اینجا نوشته شده درستهیعنی بت پندار رو شکستی. اما حالا خودت رو فاتح و پیروز میدونی و گرفتار این غرور میشی که از بت پندار رستی (فرار کردی) که این خودش بت پرستی دومه. یعنی تا وقتی که خودت رو کسی بدونی اسیر بت پرستی هستیمعنی نداره که بگه بت پندار رو شکستی و باز توی مصرع بعدی بگه پندار پرستی باقیه.