مولانا
رباعی شمارهٔ ۲۷۱
۱
توبه که دل خویش چو آهن کرده است
در کشتن بنده چشم روشن کرده است
۲
چون زلف تو هرچند شکن در شکنست
با توبه همان کند که با من کرده است
تصاویر و صوت
نظرات
نِیِستان