مولانا
رباعی شمارهٔ ۲۸۲
۱
حسنت که همه جهان فسونش بگرفت
دردِ حسدِ حسود چونش بگرفت
۲
سرخیِ رخم ز گرمی و خشکی نیست
از بس که عاشق گَشت خونش بگرفت
تصاویر و صوت
نظرات
کمال داودوند