مولانا
رباعی شمارهٔ ۲۹۲
۱
حاشا که دلم ز شبنشینی سیر است
یا ساقی ما بیمدد و ادبیر است
۲
از خواب چو سایه عقلها سر زیر است
فردا ز پگه بیا که امشب دیر است
تصاویر و صوت
نظرات