مولانا
رباعی شمارهٔ ۳۲
۱
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
بردوخت مرقع از رگ و از پوست مرا
۲
تن خرقه و اندر او دل ما صوفی
عالم همه خانقاه و شیخ اوست مرا
تصاویر و صوت
نظرات
کمال داودوند
مهدی قناعت پیشه