مولانا
رباعی شمارهٔ ۳۲۰
۱
دستت دو و پایت دو و چشمت دو رواست
اما دل و معشوق دو باشند خطاست
۲
معشوق بهانه است و معبود خداست
هرکس که دو پنداشت جهود و ترساست
تصاویر و صوت
نظرات
کمال داودوند