مولانا

رباعی شمارهٔ ۳۴۷

سرگشته چو آسیای گردان کنمت

بی‌سر گردان چو گوی گردان کنمت

گفتی بروم با دگری درسازم

با هر که بسازی زود ویران کنمت

۱۳۹۸/۰۵/۲۸ - ۱۳:۳۰:۵۱

بیش از این ها گهر اشک به دامان کنمتتا بدین دُر و گهر یک شبه مهمان کنمتتا بمانی به سر عهد و وفا تا به ابدعاقبت جان گران بر سر پیمان کنمت