مولانا
رباعی شمارهٔ ۴۰۱
۱
لطف تو جهانی و قرانی افراشت
وین تعبیههای خود به چیزی ننگاشت
۲
یک قطره از آن آب در این بحر چکید
یگدانه ز انبار در این صحرا کاشت
تصاویر و صوت
نظرات