مولانا
رباعی شمارهٔ ۴۳۵
۱
هر چند به حلم یار ما جورکش است
لیکن زاری عاشقان نیز خوش است
۲
جان عاشق چون گلستان میخندد
تن میلرزد چو برگ گوئی تبش است
تصاویر و صوت
نظرات