مولانا

مولانا

رباعی شمارهٔ ۴۴۲

۱

هر ذره که در هوا و در هامون است

نیکو نگرش که همچو ما مجنون است

۲

هر ذره اگر خوش است، اگر محزون است

سرگشتهٔ خورشیدِ خوشِ بی‌چون است

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1337

نظرات

user_image
علی
۱۳۹۴/۱۲/۰۱ - ۱۱:۴۰:۲۰
این شعر زیبا راسالار عقیلی با آواز دلنشینی خوانده است.
user_image
هادی صحت زاده
۱۳۹۵/۰۷/۱۰ - ۱۶:۲۰:۰۴
ای روز برآ که ذره ها رقص کنندآنکس که از او چرخ و هوا رقص کنندجان ها زخوشی بی سر و پا رقص کننددر گوش تو گویم که کجا رقص کنندهر ذره که در هوا و در هامون استنیکو نگرش که همچو ما مفتون استهر ذره اگر خوش است اگر محزون استسر گشته خورشیدِ خوشِ بی چون است.....با نوای دلنشین سالار جان عقیلی که این شعر و موسیقی در سینمایی برف روی کاجها هم هست سکانس کنسرت با بازی صابر جان ابر و مهناز خانم افشار..بسیار لذت بردم همیشه از این سکانس زیبا..
user_image
احمدرضا ضیایی
۱۳۹۷/۱۰/۱۹ - ۰۴:۳۵:۰۸
بیت اول این رباعی به گونه دیگری نیز نقل شده است:هر ذره که در هوا و در هامون استکیخسرو و کیقباد و افریدون است.
user_image
فاضل
۱۳۹۷/۱۲/۲۸ - ۰۴:۰۷:۰۶
کلمه مفتون بجای مجنون فکر می کنم که درست تر باشه، چون در فرهنگ لغت هم که نظر بندازیم معنی مجنون، دیوانه و متضاد عاقل هست، ولی مفتون از فتنه میاد و در حقیقت منظور از مفتون، مورد آزمایش قرار گرفتنه، و شعر داره میگه که همه ذرات مثل خود ما دارن مورد آزمایش قرار می گیرند، در نتیجه اگر بدی ازشون دیدیدم فی نفسه پای ذات خوبشون نذاریم. چون در حقیقت ذات هیچ چیز بد نیست و در نهایت بدی اصلا وجود نداره. و در آخر کار هممون هدفمون یکی هست.این همه جنگ و جدل حاصل کوته نظریستگر نظر پاک کنی کعبه و بتخانه یکیست
user_image
پژو رمضانی
۱۳۹۹/۰۳/۱۱ - ۰۴:۴۵:۱۹
این شعر اشعاره به ذرات اتم داره. الکترون ها دور هسته اتم دور میزنندوتحت تاثیر آن هستند و مفتون مثل سیارات که دور خورشیدشان میگردند و مفتون آنند، اگر از مدار خارج شوند نابود خواهند شد
user_image
پیمان
۱۳۹۹/۰۹/۱۱ - ۱۲:۳۳:۱۳
بجای مفتون به نظر حقیر مجنون درست تر است که معنی آن بی خود شدن و در حالتی قرار گرفتن که بدون اراده شدن و مطیع ذات گشتن است.وانگهی چرا همه چیز را باید با علم جدید انطباق داد در صورتی که اتم در فهم مولانا یه معنی امروزی آن متصور نبوده است و فقط اشاره به تمام ذرات هستی دارد.
user_image
مرجان چهکندی
۱۴۰۳/۰۴/۱۶ - ۰۹:۵۱:۵۳
یادم میاد وقتی این شعر در مقطع پیش دانشگاهی به ما تدریس می شد، معلم دبیرستان، ذره ها را به ذرات گرد و غبار ریزی در فضای اتاق،  که در نور خورشید به رقص در می آیند تعبیر کرده بودند.