مولانا

مولانا

رباعی شمارهٔ ۴۷۸

۱

آن روز که جانم ره کیوان گیرد

اجزای تنم خاک پریشان گیرد

۲

بر خاک بانگشت تو بنویس که خیز

تا برجهم از خاک و تنم جان گیرد

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1341

نظرات

user_image
فرزانه
۱۴۰۰/۱۰/۲۶ - ۱۶:۳۲:۲۶
*جانم : روحم *ره : راه *کیوان: دارای حلقه های روشن ، به این دلیل که سیاره زحل در میان ستارگان به کندی حرکت می‌کند، نام خدای زمان را به آن داده اند و نماد آن یک داس را نشان می‌دهد که خدای زمان حمل می‌کرده است. همچنین نام سیاره زحل به لاتین «ساترن» به معنای خدای کشت و زرع است.  *ره کیوان : اینجا شهود *اجزای تنم خاک...: جسمم درخاک است *بانگشت بنویس: با انگشت رقم بزن (تشبیه)_فرمان الهی *خیز: امر به برخاستن *بَرجهم : از جا بپا خیزم