مولانا

مولانا

رباعی شمارهٔ ۴۹۱

۱

آن کس که ترا شناخت جان را چه کند

فرزند و عیال و خانمان را چه کند

۲

دیوانه کنی هر دو جهانش بدهی

دیوانهٔ تو هر دو جهان را چه کند

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1342

نظرات

user_image
جواد زندی
۱۳۹۳/۰۶/۰۳ - ۱۵:۴۷:۴۳
باید به مولوی گفت:آن کس که این شعر خواند جان را چه کند؟آن کس که مشتاق تو شد هردو جهان را چه کند؟
user_image
سید محسن امین
۱۳۹۴/۰۱/۱۷ - ۲۲:۱۹:۱۳
آن کس که ترا شناخت مفتون تو شددیوانه و سرگشته و مجنون توشد
user_image
سارا محمدنژاد
۱۳۹۴/۰۶/۳۱ - ۰۴:۱۰:۴۴
این شعر اینقد محشره که حاشیه نمی خواد خودش تمام متنه...
user_image
مهدی نیکدل
۱۳۹۴/۱۰/۰۲ - ۰۴:۴۰:۲۱
شهادت هنر مردان خداست . کسانی که جانشان را در راه خدا دادند و مصداق این شعرزیبایند.هرگز جز برای خدا کاری مکن
user_image
همیشه بیدار
۱۳۹۴/۱۰/۰۲ - ۰۶:۳۰:۴۶
از موقعی که این ربایی را در شوق پرواز شنیدم، مفتون معنی اش شدمدیوانه کنی هر دو جهانش بخشیدیوانهٔ تو هر دو جهان را چه کند
user_image
حسین کازرونی
۱۳۹۵/۰۱/۰۲ - ۰۸:۴۱:۳۴
فرازی از وصیت نامه شهید امیر عرب زاده:حدیث قدسی:مَنْ طَلَبَنِی‌ وَجَدَنِی‌، وَمَنْ وَجَدَنِی‌ عَرَفَنِی‌، وَمَنْ عَرَفَنِی‌ أحَبَّنِی‌، وَمَنْ أَحَبَّنِی‌ عَشَقَنِی‌، وَمَنْ عَشِقَنِی‌ عَشِقْتُهُ، وَمَنْ عَشِقْتُهُ قَتَلْتُهُ، وَمَنْ قَتَلْتُهُ فَعَلَیَّ دِیَتُهُ، وَمَنْ عَلَیَّ دِیَتُهُ فَأَنَا دِیَتُهُ.آنکس که مرا طلب می کند می‌ یابد و آن‌ کس که مرا یافت می شناسد و آن‌کس که مرا شناخت دوستم می دارد و آن‌کس که دوستم داشت به من عشق می ورزد ، آنکس که به من عشق ورزید من نیز به او عشق می ورزم ، آنکس که به او عشق ورزیدم می کشم و آن‌کس که که من بکشم خونبهایش برمن واجب است و آن‌کس که خونبهایش بر من واجب است پس من خونبهایش هستم.آن کس که تو را شناخت ، جان را چه کند؟فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟دیوانه کنی ، هر دو جهانش بخشیدیوانه ی تو هر دو جهان را چه کند ؟مشاهده ی ادامه ی وصیت نامه و همچنین عکس برگه های وصیت نامه به لینک زیر برویـــــد:پیوند به وبگاه بیرونی
user_image
حسن رچبی
۱۳۹۵/۰۶/۰۶ - ۲۲:۰۳:۴۲
وقتی این شعر را خوندم بیاد خاطره دوست عزیزم پاسدار جانباز حمدالله اظهری افتادم میگفت در یکی از مناطق چنگی کردستان پاس بخش بودم رفتم سر پست نگهبانی دیدم روبروش پاره های یک قطعه عکس وجود داره گفتم فلانی پس چرا عکسه پاره کردی؟گفت حقیقتش عکسه مال بچه ام بود پسر بچه پنج ماهه راستش وقتی نگاش می کردم دلم هوای دیدنش را می کرد ،پاره اش کردم تا از وسوسه های درونی خلاس شوم.آری واقعا/آن کس که تو را شناخت جان را چه کند /فرزند و عیال و خانمان را چه کند ،بعداز چند رور از این وقعه آن برادر به خیل شهدا پیوست نثار روح مطهرشون صلوات
user_image
مهدی نجف پور
۱۳۹۵/۰۸/۲۷ - ۱۲:۱۲:۱۲
رسالت 124000 پیامبر رو تو چهار بیت شعر خلاصه کردن هنر هرکسی نیست
user_image
یونس
۱۳۹۶/۰۷/۲۳ - ۰۴:۴۴:۴۶
سلام باور کنید اولین بارم بود این شعر رو خوندم توی وصیت نامه شهید ولی خیلی گریه کردم واقعا حیرت آوره ایت شعر
user_image
خلیل
۱۳۹۶/۰۹/۰۳ - ۰۵:۱۲:۰۷
این رباعی از خواجه عبدالله انصاری است .
user_image
وحید جویا
۱۳۹۷/۰۴/۲۲ - ۱۶:۰۴:۳۶
این رباعی از خواجه عبدالله انصاری است:(( آنکس که ترا شناخت جان را چه کندفرزند و عیال و خانمان را چه کنددیوانه کنی هر دو جهانش بخشیدیوانهء تو هردو جهان را چه کند ))
user_image
امید
۱۳۹۷/۰۵/۰۳ - ۰۵:۳۹:۵۹
این دوبیت در وصف پروانه استکه عاشق نور شمع است و بدور ان میگردد ولی حرارت شمع نمیگذارد که زیاد نزدیک شود اما عشق به شمع او را جذب میکند تا اینکه میسوزداین از بین رفتن فقط به خاطر عشق است!
user_image
افشین قهرمانی
۱۳۹۷/۰۹/۲۳ - ۰۸:۵۱:۲۶
بنظر من این احوال کسی است که بهرطریقی به خدا شناخت پیدا کرده .(مثلا از طریق عرفان و شعر های مولوی ) وقتی به شناخت خدا نایل میشوی دیگر همه چیز در مقابل او رنگ میبازد و دل آدمی تمنای وصال دارد و هیچ چیز دنیا برایش مفهومی نخواهد داشت . هیچ لذتی با شکوه تر از آن برای آدمز وجود ندارد .نهایت کمال آدمی همین است
user_image
nabavar
۱۳۹۷/۰۹/۲۳ - ۱۶:۰۵:۲۸
تبلیغ درست است ، نه تبلیق
user_image
اسماعیل انصاری
۱۳۹۷/۱۰/۰۸ - ۰۸:۱۷:۳۲
این شعر از ابوسعید ابوالخیر است و با دی ان ای ادبیات مولوی و باباطاهر و... سازگار نیست.
user_image
sh
۱۳۹۷/۱۲/۱۵ - ۲۲:۰۸:۳۳
اللهم عرفنی نفسک
user_image
امیر اقایی تبریز
۱۳۹۸/۰۳/۱۰ - ۰۴:۳۷:۳۷
حضرت علی فرموده اوجب واجبات گناه نکردن است. مثال علمی و قابل فهمش اینه:برای اینکه شما یه معادله ریاضی را ثابت کنی باید ابتدا معادله را بسط دهی و حلش کنی اگر در اخر سر به ان معادله رسیدی بدان که معادلت درسته و تو راه حل اثبات ان را درست رفته ای والا یا معادله اشتباه است و یا راه حل اثبات کردن تو.و انسان اگر واقعا فطرت و ذات خدایی خود را در طول عمر خود نبازد دیگر همه چیز را خدا میبیند و از خدا میبیند، همه جیز را خدا میداند و از خدا می دان. و دیگر هیچ چیزی نهایت منحرف کسی در عالم نمیتواند این انسان را از ان ذات اصلی اش و بی نهایت منحرف سازد و نگهش دارد.من چه گویم که یک رگم هوشیار نیستشرح ان یاری که او را یار نیست.دوستان گمشده اصلی ما عشق است والسلام
user_image
مسلم
۱۳۹۸/۰۴/۲۳ - ۱۵:۳۰:۵۴
سلاماین شعر منو یاده عشقم فرناز میندازه امشب فرناز رو دیدم این شعرم شنیدم چه آتشی زد به جان من این شعر و دیدن فرناز
user_image
عباس
۱۳۹۸/۰۸/۱۱ - ۰۷:۵۸:۰۴
این شعر به جان خودم فکر کنم از سهیل محمودی است....
user_image
حامد مح
۱۳۹۸/۰۹/۳۰ - ۱۱:۳۹:۱۹
یادمون باشه که عشق هدف نیستعشق چیزی نیست که باید تلاش کرد تا بهش رسیدامثال مولانا و ... گوشه ای از شهر عشق را مشاهده کردندعشق فقط یک مرکب هست برای رسیدن به هدف بالاتر... عشق وسیله است نه هدف. و البته هدف وسیله را توجیه نمیکنذ. موید باشید
user_image
آیدین
۱۳۹۸/۱۱/۲۶ - ۰۹:۱۴:۰۸
این دوبیت مربوط به غزلیات دیوان شمس حضرت مولانا قسمت پنجم است. دوبیت بالایی و پائینی:آن کس که ترا بیند و خندان نشود وز حیرت تو گشاده دندان نشود چندانکه بود هزار چندان نشود جز کاهگل و کلوخ زندان نشود آن کس که ترا شناخت جان را چه کند فرزند و عیال و خانمان را چه کند دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی دیوانه‌ی تو هر دو جهان را چه کند آن کس که از آب و گل نگاری دارد روزی به وصال او قراری دارد ای نادره آنکه زاب و گل بیرون شد کو چون تو غریب شهریاری دارد .........................
user_image
میثم قرایی
۱۳۹۹/۰۳/۳۰ - ۰۰:۳۹:۰۵
با سلام. به گمانم این رباعی از خواجه‌عبدالله انصاری باشه. لااقل در دیوان شمس مولانا که ندیدم. و اون شمارهء رباعی که قید فرمودین هم مربوط به رباعیه دیگه‌ایه.
user_image
متکلم
۱۳۹۹/۱۲/۱۹ - ۰۵:۱۴:۰۸
ماحصل این شعر اضطرار است و تا شخص مضطر نشود، گشایشی نخواهد یافت... اگر مضطر شدی و آنگاه حرکت کردی، مطمئن باش که خواهی رسید.
user_image
محمدرضا
۱۴۰۰/۰۲/۱۱ - ۰۰:۰۰:۵۶
الحق بهترین جایگاه برای این ربایی روی قبر شهید مصطفی صدر زاده هست و تمام.
user_image
vafa
۱۴۰۰/۱۱/۱۴ - ۰۵:۵۴:۱۱
این رباعی از کیه؟ ممنون میشم اگه کسی اطلاعی در این مورد داره، منو راهنمایی کنه. 
user_image
ابوالفضل عفتی
۱۴۰۱/۱۰/۲۲ - ۰۹:۵۵:۳۶
هر کس که ترا شناخت مفتون ز تو شد در بطن وجود خود دگرگون ز تو شد
user_image
سیدمحمدحسین میرفخرائی
۱۴۰۱/۱۰/۲۶ - ۰۵:۵۶:۴۱
باتوجه‌به تقدم زمانی خواجه عبدالله انصاری، دشوار بتوان این رباعی را متعلق به مولانا دانست.
user_image
(کارگاه طراحی آرش) علیرضا بهلگردی ۰۹۱۵۹۶۴۶۰۷۲
۱۴۰۳/۰۶/۱۳ - ۰۸:۰۰:۴۱
شناخت عمیق خدای درون وبیرون به معنی واقعی کلمه از خود گذشتن ورسیدن به بهترین جایگاه نزد خداوندکه به نوعی شهادت،شرط شهید بودن است.🤲🙏💐