مولانا

مولانا

رباعی شمارهٔ ۴۹۲

۱

آن کس که از آب و گل نگاری دارد

روزی به وصال او قراری دارد

۲

ای نادره آنکه زاب و گل بیرون شد

کو چون تو غریب شهریاری دارد

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1342

نظرات

user_image
فرزانه
۱۴۰۰/۱۱/۳۰ - ۱۸:۱۳:۱۵
کسی که معشوق زمینی داشته باشد بالاخره زمان وصال به آرامش می رسد. ای بی مانند (خطاب به واصلان) کسی که از عشق دنیایی خارج بشوند و به عشق الهی دست یابد و یک چنین شخصی (مانند تو) در می یابد که چه خدای عظیم و ناشناخته ایست. * آب و گل : اشاره به انسان هبوط یافته: انسان دنیای ناسوت *نگار : یار_ معشوق *نادره: بدیع ، کمیاب *کو : که او *غریب : ناشناخته،شگفت آور، دور افتاده *شهریار : پادشاه، درکلام مولانا خداوند