مولانا

مولانا

رباعی شمارهٔ ۵

۱

آن وقت که بحر کل شود ذات مرا

روشن گردد جمال ذرات مرا

۲

زان می‌سوزم چو شمع تا در ره عشق

یک وقت شود جمله اوقات مرا

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1297

نظرات

user_image
کمال داودوند
۱۳۹۶/۰۹/۰۹ - ۱۶:۰۷:۰۷
8317
user_image
محمد
۱۳۹۶/۰۹/۱۵ - ۱۰:۰۸:۴۵
اگه ذات. من عین دریا شود همه چیز برای من ممایان میشود .و بعد زمان از بین میرود
user_image
وفا
۱۳۹۷/۰۴/۱۰ - ۰۳:۴۵:۲۳
چه داند جز راه کل خود رامگر هم کل فرستد رهنمونمبکش ای عشق کلی جز خود راکه اینجا در کشاکش‌ها زبونمهرگاه انسان به کل خود بپیوندد، تمام ذرات وجودش از آگاهی نورانی می‌گردد.شاعر تمام زندگی خود را همچون شمع سوزانده ست تا به وحدت و یگانگی برسد.
user_image
شیفته حق
۱۳۹۹/۰۵/۰۵ - ۰۲:۳۶:۵۵
عارف معاصر(عبدالعظیم صاعدی)میفرماید:...دراثرچنان عبودیت قطره وجودآدمی به اقیانوس بیکران ذات خداوندی رسیده درآنجاحل خواهدشدودیگرجزدریا چیزی نخواهدبودتاکسی بیننده غیردریاباشد واین است عرفان قطره واررفتن به دریارسیدن حل گشتن و...یکی شدن(کتاب آنجاکه خدا رامیتوان یافت)
user_image
شیفته حق
۱۳۹۹/۰۵/۰۵ - ۰۲:۴۷:۳۵
عارف معاصر(حضرت عبدالعظیم صاعدی)میفرماید: خدا راازدست هایی به آغوشم سپردندکه چششمم رابه هیچ بودن «من»واکردند خدا راتو به آغوشم سپردی تو ای عشق (کتاب فقط عشق میتواند)