مولانا
رباعی شمارهٔ ۵۶۷
۱
این صورت آدمی که درهم بستند
نقشی است که در تویلهٔ غم بستند
۲
گه دیو گهی فرشته گاهی وحشی
این خود چه طلسم است که محکم بستند
تصاویر و صوت
نظرات
ابوالفضل عفتی