مولانا
رباعی شمارهٔ ۷۰۲
۱
دوش از قمر تو آسمان مینوشید
وز آب حیات تو جهان مینوشید
۲
زان آب حیاتی که حیاتست مزید
در هرچه حیات بود آن مینوشید
تصاویر و صوت
نظرات