مولانا

باز هم متاسفانه شعر به صورت کاملا اشتباه درج شده است.متوجه نمیشوم که به چه دلیل مطالعه کنندگان ادبیات فارسی ما و فارسی زبانان عزیز اینهمه اصرار بر به هم زدن عروض و وزن شعری دارند.توجه کنید:گویند که فردوس برین خواهد بودلا حول ولا قوه الا باللهآنجا می ناب و حور عین خواهد بودهمینجا مشخص میشود که مصرع دوم با کلمه حور عین نه فقط از وزن تبعیت نمیکند که خوش لفظ هم نیست.در واقع حور عین سکته شعری دارد. پس نمیتواند درست باشد.پس ما می و معشوق به کف میداریمباز هم متاسفانه وزن و کلمات و هجای دو مصرع نخست نادیده گرفته شده است.ضمن اینکه می و معشوق را نمیتوان "به کف" داشت.چون عاقبت کار همین خواهد بودهمین کلمه ای است مربوط به ادوار بعد از خیام. در دوران خیام نثر فارسی از کلمه چنین استفاده میکند و نه "همین"...متاسفانه این امر در همه اشعار فارسی به کرات دیده شده است. شاید علت آن باشد که همه نساخ های ایرانی که دیوان را استنساخ کرده اند از روی حافظه و سینه به سینه اصلاح کرده اند و به همین دلیل همه داستان منطقی شعر از بین رفته است و ما نیز آنرا مدام تکرار میکنیم.به هر حال نسخه صحیح شعر به این صورت استگویند که فردوس برین خواهد بودآنجا می و شیر و انگبین خواهد بودگرما می و معشوق گزیدیم چه باکچون عاقبت کار چنین خواهد بود.

با درود فراواناین شعر در رباعی شماره 77 خیام هم درج شده کدامیک صحیح است؟با توجه به مضمون شعر به نظر میاد خیام درست باشه

با درود فراواناین شعر در رباعی شماره 87 خیام هم درج شده کدامیک صحیح است؟با توجه به مضمون شعر به نظر میاد خیام درست باشه