مولانا
رباعی شمارهٔ ۸۵۲
۱
هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد
میجوشد و صافش همه جان میگردد
۲
خورشید و مه و فلک از آن میگردد
تا هرچه نهان بود عیان میگردد
تصاویر و صوت
نظرات