مولانا

مولانا

رباعی شمارهٔ ۹

۱

از خاک ندیده تیره ایامان را

از دور ندیده دوزخ آشامان را

۲

دعوی چکنی عشق دلارامان را

با عشق چکار است نکونامان را

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1297

نظرات

user_image
کمال داودوند
۱۳۹۶/۰۹/۱۳ - ۱۴:۲۸:۲۷
5282
user_image
مهدی قناعت پیشه
۱۳۹۸/۰۱/۰۲ - ۱۵:۰۸:۵۸
حال را تیره و بد و آینده را بدون جهنم میبیند آنکه با تقوی و نکونام است و ساده تر که درستکار به عشق نیازمند نیست یا به ستایش معبود نیاز ندارد چون خدا در دل او به یقین است.
user_image
سردار وایقان نژاد
۱۳۹۸/۰۳/۱۷ - ۰۷:۲۳:۱۹
همین رباعی را با اندک دگرگونی در نامه های عین القضات مجلد اول، بند 429 میتوان یافت و ازین رو سروده مولانا نیست. صورت این شعر در نامه ها :نادیده رخ تیره ناکامان را/ نا دیده ز دور دوزخ آشامان را// دعوی چه کنی عشق دلارامانرا/ با عشق چکارست نکونامانرا
user_image
وحید یزدی
۱۴۰۲/۰۷/۰۲ - ۱۳:۳۳:۰۳
بیت اول اشاره به آیه قرآن هم داره که تمام موجودات عالم خدا را تسبیح می‌گویند. ماه هم خدا را تسبیح می‌گوید و به نورش افزوده می‌شود