مولانا
رباعی شمارهٔ ۹۶۰
۱
گر گوهر طاعتی نسفتم هرگز
ور گرد بدی ز دل نرفتم هرگز
۲
نومید نیم ز بارگاه کرمت
زیرا که ترا دو من نگفتم هرگز
تصاویر و صوت
نظرات