ملا احمد نراقی
بخش ۱۷۲ - در بیان قبول کردن آدم امانت را
۱
چون بر او عرض امانت شد به جهل
خویش را فرزام هم دانست و اهل
۲
دید مسجود ملایک خویش را
هم معلم اسم پیش از پیش را
۳
هم بر او کردند عرض اختیار
راستی گفتا منم عالم مدار
۴
پای پیش آورد و زانو برشکست
بار سنگین امانت دوش بست
نظرات