ملا احمد نراقی
بخش ۲
۱
می زدندی فاش بی اندازه تر
کوس رسوایی بلند آوازه تر
۲
آری آری عاشقان برحسن یار
عاشقند و حسن باشد پرده دار
۳
عشق معشوقان ولی برعشقهاست
عشق خود آتش مزاج و بیحیاست
۴
حسن را جان بخشی و دلداری است
عشق را خصلت همه خونخواری است
۵
حسن خوبان پرده شد برعشقشان
عشقشان برحسنشان آمد نهان
۶
ورنه عشق دلبران افزونتر است
لیلی از مجنون بسی مجنونتر است
۷
عاشقان را عشق اگر باشد یکی
عشق معشوقان بود صد بیشکی
۸
دوستی با هر که داری ای پسر
باشد او را مهربانی بیشتر
۹
زین سبب فرمود حق با بندگان
سوی من آیید ای آیندگان
۱۰
راه من پویید کاین را هست و بس
عشق من جویید نی هر خاروخس
نظرات