سرایندهٔ فرامرزنامه
بخش ۱ - گفتار در آفرینش جهان
۱
از آغاز باید که دانی درست
سر مایه گوهران از نخست
۲
که یزدان ز ناچیز چیز آفرید
بدان تا توانایی آمد پدید
۳
وزو مایه گوهر آمد چهار
به آن چهار گشته جهان استوار
۴
یکی آتشی بر شده تابناک
میان باد و آب از بر تیره خاک
۵
نخستین که آتش زجنبش دمید
زگرمیش پس خشکی آمد پدید
۶
وز آن پس ز آرام سردی نمود
ز سردی همان باز تری فزود
۷
چو این چار گوهر به جای آمدند
ز بهر سپنجی سرای آمدند
۸
چنین است فرجام کار جهان
نداند کسی آشکار و نهان
نظرات
ahmad TNT
ا.ک