نظیری نیشابوری

شمارهٔ ۲۲۶

ز بیداد تو حرف مهر را نام و نشان گم شد

کتاب حسن را جزو محبت از میان گم شد

ز جوش بوالهوس گرد دلت عاشق نمی گردد

طفیلی جمع شد چندان که جای میهمان گم شد

سحر بیتی مغنی می سرود از تو به یاد آمد

چنان شوری برآوردم که وقت دوستان گم شد

به نالش خواستم جا در دلت، افتادم از چشمت

گدا آمد که صدر قرب یابد، آستان گم شد

پس از عمری شدم عرضی کنم، چندان به پیش آمد

که مضمون سخن صدبار از دل تا زبان گم شد

متاعی دیر اگر داریم بر ما رد مکن زاهد

به عزم کعبه می رفتیم راه کاروان گم شد

هوش تا تافت رو از من مزاج کارها برگشت

طرب تابست در بر من کلید آسمان گم شد

هوس را در فراق مرحمت خواب گران بگرفت

طرب را در سراغ عافیت نام و نشان گم شد

اگر پرسد کسی حال «نظیری » را بگوییدش

که در دامست آن مرغی که شب از آشیان گم شد

دیوان نظیری نیشابوری با تصحیح و تعلیقات محمدرضا طاهری - نظیری نیشابوری - تصویر ۱۶۲

سعید

۱۴۰۱/۰۹/۱۵ - ۱۷:۳۹:۵۰

«نظیری شاعری مظلوم» نظیری نیشابوری از شاعران قرن دهم و دوره صفویان است که مقداری بعدتر از حافظ و کمی قبل‌تر از صائب دورۀ شاعریِ او بوده است شاید قرار گرفتن در همین بازۀ زمانی دلیلی برای نادیده گرفتن و مظلومیتش در روزگار ما بوده باشد اما این شاعر در زمان حیاتش اتفاقاً مشهورترین و برترین شاعر روزگار خود بود که تاثیر بسیار عمیقی بر شاعران بعد از خود گذاشت و سبب به وجود آمدن سبکی تازه در شعر فارسی شد که بعد‌ها آن را سبک هندی نامیدند و صائب تبریزی را نماینده تمام عیار آن سبک می‌دانند جالب این که خودِ صائب ارادتی عجیب به نظیری دارد و به استقبال بسیاری از غزل‌های او نیز رفته است. نظیری در میان عامۀ مردم از چنان محبوبیتی برخوردار بود که غزل‌هایش وردِ لبِ مردم کوچه و بازار بود و ابیاتش به ضرب المثل تبدیل می‌شد از جمله این بیت: درسِ ادیب اگر بُوَد زمزمۀ محبتی «جمعه به مکتب آورد ، طفل گریز پای را» بیراه نیست که سلیم تهرانی از شاعران خوبِ سبک هندی ، در بیت آخر یکی از غزل‌هایش که به استقبال همین غزل از نظیری سروده است ، از او با عنوان سِحر‌پرداز یاد میکند سلیم این در جواب سِحر‌پردازی که می‌گوید «کتاب حُسن را جزوِ محبت از میان گم شد»

نظیری نیشابوری

شمارهٔ ۲۲۶

تصاویر و صوت

نظرات

سعید