نظیری نیشابوری
شمارهٔ ۴۷
۱
طوفان شد و سبزه ام به آبی نرسد
کشتم به ترشح سحابی نرسد
۲
سوزد عطشم اگرچه از سایه ابر
هرگز قدمم به آفتابی نرسد
نظرات