نظیری نیشابوری
شمارهٔ ۸۷
۱
دم چند فروزی از سخن چینی خویش
شرمنده نمی شوی ز رنگینی خویش
۲
از من مزه ای طلب که مغز از سخنم
رستست چو نی شکر ز شیرینی خویش
نظرات