نشاط اصفهانی
شمارهٔ ۲۰۰
۱
بر چشمه ی نوش لبش افتاد چو راهم
زلف و زنخش بست و در افکند بچاهم
۲
شمشیر کشیدست بقتل من از ابرو
تا خلق بدانند که عشق است گناهم
۳
عشق آمد و زد از دل و چشم ، آتش و آبی،
بر دامن ناپاکم و بر روی سیاهم
۴
ای دوست ، فراقی که تغیّر نپذیرد،
خوشتر زوصالی که بود گاه بگاهم
۵
سودای خریداری من تا نهد از سر
با خواجه بگویید که من بنده ی شاهم
نظرات
سیدمحمد جهانشاهی
سیدمحمد جهانشاهی