اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۱۸۵ - الاسرار
۱
تا با خودم از هر دو جهان بیرونم
چون بی خودم از هر دو جهان افزونم
۲
این حال که هست شرح نتوانم داد
دانم که خوشم ولی ندانم چونم
تصاویر و صوت
نظرات