اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۲۲۵ - التّقدیر
۱
یک تن بنمای در جهان از زن و مرد
کاو از ستم زمانه خونابه نخورد
۲
نیک و بد ما جمله به تقدیر خداست
با کار خدا هیچ نمی شاید کرد
تصاویر و صوت
نظرات