اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۳۴
۱
در رقص بتم چو آستین تر می کرد
صد شیوه شمایلش به هم بر می کرد
۲
می آمد و آرزویش در پا می ریخت
می رفت و امید خاک بر سر می کرد
تصاویر و صوت
نظرات