اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۱۴۷ - الصّبر
۱
صبری که دلم بدو قوی بود برفت
بس دیر به دست آمد و بس زود برفت
۲
هر چند که لاف پایداری می زد
چون آتش غم بدید چون دود برفت
تصاویر و صوت
نظرات