اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۵۳ - الطریقة
۱
یک ذرّه غمش به صد جهان نتوان داد
و اسرار بلاهاش به جان نتوان داد
۲
اندر غم [او] سوختن و محو شدن
ذوقی است کز آن ذوق نشان نتوان داد
تصاویر و صوت
نظرات