اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۲۰۴
۱
ما را تو مدام دل به مستی ندهی
وز هستی خویش تا نرستی ندهی
۲
تا هستی و نیستیت یکسان نشود
باید که تو نیستی به هستی ندهی
تصاویر و صوت
نظرات