اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۲۴۵
۱
گر زانک بر کس نروم روزی چند
تا کاشتهٔ خود دروم روزی چند
۲
دانی غرضم از آن نشستن چه بُود
تا غیبت خلق نشنوم روزی چند
تصاویر و صوت
نظرات