اوحدالدین کرمانی

شمارهٔ ۲۶۴

۱

چون هستی تو به نیستی آلوده است

غم خوردن نیک و بد او بیهوده است

۲

هیهات که نا آمده را حاصل نیست

افسوس که آنچ رفت چون نابوده است

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات