اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۲۶۶
۱
زین سان که تو را بی خودی و بی خبری است
چون حال تو را دید به صد چشم گریست
۲
با خویشتن آی این همه غفلت چیست
گر مرد رهی بهتر ازین باید زیست
تصاویر و صوت
نظرات