اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۳۱
۱
تا در پی آن فزون و این کم باشی
سودت همه آن بود که با غم باشی
۲
بیهوده چه در غصّهٔ عالم باشی
می کوش که تا چگونه خرّم باشی
تصاویر و صوت
نظرات