اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۱
۱
تا زآینه زنگ را کسی نزداید
ممکن نبود که قابل نفس آید
۲
نفس آینهٔ عقل تو شد پاکش دار
کز پاکی تو تو را به تو بنُماید
نظرات