اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۱۲۳
۱
در باغ وجودم چو گیاهی بنماند
وز لشکر صبرم چو سپاهی بنماند
۲
تا خرمن عمر بود من خفته بدم
بیدار کنون شدم که کاهی بنماند
تصاویر و صوت
نظرات